27 listopada bracia zebrani na XI kapitule zwyczajnej Kustodii św. Franciszka z Asyżu w Boliwii wybrali nowego kustosza. Został nim o. Juan Carlos Vargas Cáceres. Będzie on sprawował posługę przez najbliższe cztery lata. Wprowadzi kustodie boliwijską w kolejne 50-lecie jej istnienia i funkcjonowania.
Nowo wybrany kustosz, o. Juan Carlos urodził się w Sucre 14 maja 1972 r. Wstąpił do zakonu w roku 1990, w latach 1991-1992 odbył nowicjat w Olavarría w Argentynie. Studia filozoficzno-teologiczne odbył na Uniwersytecie Katolickim św. Pawła w Cochabambie w Boliwii (1993-1997).
Pierwsze śluby zakonne złożył 19 grudnia 1992 roku, a 5 października 1997 r. złożył śluby wieczyste. Święcenia kapłańskie przyjął 30 października 1999 r. W latach 2001-2004 pełnił funkcje proboszcza i gwardiana w klasztorze św. Franciszka w Sucre.
Po zakończeniu kadencji wyjechał do Rzymu, aby studiować prawo kanoniczne na Uniwersytecie Laterańskim (2005-2009). W latach 2014 – 2022 objął urząd proboszcza i gwardiana we wspólnocie Matki Bożej Wniebowzięcia w Santa Cruz, a także pełnił funkcję wikariusza kustodii (2014-2018). Od 2022 jest proboszczem i gwardianem we wspólnocie Matki Bożej z Góry Karmel w Quintanilli-Cochabambie, a od roku 2022 do tego czasu był także ekonomem kustodialnym.
Jak sam podkreśla, powołanie zakonno-kapłańskie, jest łaską od Boga. Dzielenie się braterstwem ze wspólnotą jest dla niego ważnym i podstawowym elementem w życiu franciszkańskim. Interesuje się sportem. W ostatnimi czasy – paralotniarstwem.
Nowy zarząd kustodii
28 listopada został wybrany z kolei nowy zarząd kustodii. W jego skład weszli: o. Ronald Armijo (wikariusz kustodii i definitor); o. Jhony Gorena (sekretarz i definitor) i o. Roberto Tomichá (definitor). Dodatkowo zostali wybrani o. Wilson Sejas na ekonoma kustodii i o. Jonathan Funes na poborcę. Będą oni wpierali nowo wybranego kustosza w posłudze.
W zakonie franciszkański jednym z najważniejszych wydarzeń jest kapituła. Co cztery lub co sześć lat (kapituła generalna) bracia, którzy uczestniczą w tym uroczystym zebraniu, podsumowują miniony okres i wyznaczają dalsze kierunki rozwoju i działania. To wydarzenie „zaprasza” braci do lepszego odkrywania charyzmatu i jest motorem dalszej posługi w przestrzeniach działalności danej wspólnoty.
„Święty Franciszek uważał, że kapituły braci spełniają niezmiernie ważną rolę w zarządzaniu Zakonem. Jak pisze święty Bonawentura, ‘z biegiem czasu, gdy liczba braci wzrosła, troskliwy pasterz zaczął zwoływać ich na kapitułę generalną […], aby […] wyznaczyć każdemu z nich obowiązki wynikające z posłuszeństwa’. Do braci zgromadzonych na kapitule przesyłał listy, aby podejmowali wszystkie niezbędne decyzje dla umacniania obserwancji w całym Zakonie: ‘Słuchajcie, synowie Pana i bracia moi, i posłuchajcie słów moich. Nakłońcie ucha serca waszego i bądźcie posłuszni głosowi Syna Bożego. Zachowujcie przykazania Jego całym sercem i wypełniajcie doskonale Jego rady. Wysławiajcie Go, bo dobry, i wywyższajcie Go w uczynkach waszych, bo po to posłał was na cały świat, abyście słowem i czynem dawali świadectwo Jego głosowi i przywiedli wszystkich do poznania, że oprócz Niego nie ma Wszechmocnego. Trwajcie w karności i w świętym posłuszeństwie i wypełniajcie to, co przyrzekliście Mu dobrym i mocnym postanowieniem’” – czytamy w Konstytucjach Zakonu.
Kustodia boliwijska została założona przez braci z krakowskiej prowincji franciszkanów. Od pół wieku wpisuje się franciszkańskim charyzmatem w posługę Kościoła katolickiego na kontynencie południowoamerykańskim. Obecnie braci z Boliwii kontynuują zakonne tradycje i tworzą zakonne wspólnoty w pięciu klasztorach. Podejmują posługę głównie w duszpasterstwie parafialnym, nadając jej franciszkańskiego, pełnego prostoty charakteru. Pracują również, naukowo na Uniwersytecie w Cochabambie, posługują jako kapelani w szpitalach i więzieniu, są kustoszami zabytkowych świątyń czy prowadzą ćwiczenia duchowne w różnych wymiarach. Jeden z braci posługuje jako spowiednik w Watykanie, a inny pełni rolę duszpasterza Latynosów w Stanach Zjednoczonych. Nie brakuje również wśród nich otwartości i wrażliwości ekologicznej oraz działalności charytatywnej wśród osób potrzebujących.
o. Jacek Michno
