Wkraczamy jak co roku w rzeczywistość najważniejszą i najdroższą dla całego Kościoła. Jest ona bardzo uroczyście świętowana i stanowi najważniejszy moment roku liturgicznego. Jest nim Triduum Paschalne.
Słowo triduum (nazwa z j. łac.) w języku liturgicznym oznacza trzy dni poświęcone na przygotowanie do jakiegoś ważnego wydarzenia lub uroczystości kościelnej. Zwykle triduum ma formę cyklicznych nabożeństw lub okolicznościowych kazań w czasie Mszy świętej, albo rozważań w ramach jakichś nabożeństw. Termin pascha pochodzi z liturgii żydowskiej i oznacza święto obchodzone przez Naród Wybrany na pamiątkę wyzwolenia go przez Boga z niewoli egipskiej i przejścia przez pustynię i Morze Czerwone pod wodzą Mojżesza do Ziemi Obiecanej. Żydzi bardzo uroczyście celebrowali to święto, rozpoczynając je co roku od uczty paschalnej, w ramach której według specjalnego ceremoniału w gronie najbliższych spożywali jednorocznego baranka z przaśnym chlebem i gorzkimi ziołami.
Chrześcijanie, w nawiązaniu do tradycji Narodu Wybranego, również co roku świętują Paschę, wspominając wielkanocną zbawczą drogę Chrystusa przez Krzyż do Zmartwychwstania.
W oparciu o powyższe objaśnienia staje się jasne znaczenie nazwy Triduum Paschalne. Dotyczy ona trzech dni, w których Kościół ukazuje dzieło zbawienia dokonane przez Jezusa Chrystusa, zapoczątkowane Ostatnią Wieczerzą w wielkoczwartkowy wieczór, a uwieńczoną radością Zmartwychwstania w Niedzielę Wielkanocną. Jest więc Triduum Paschalne dla chrześcijanina nie tylko przygotowaniem do radosnego świętowania i wyznania wiary w Zmartwychwstanie Jezusa, ale posiada także głębszy sens: ma uświadomić człowiekowi, że – jak uczy św. Paweł – jeżeli Chrystus Zmartwychwstał, to wszyscy zmartwychwstaniemy (por. 1Kor,20-23). Ma więc przygotować nas do wiecznego życia razem z Chrystusem. Ponieważ triduum to dotyczy przeżywania najważniejszych i najświętszych dla chrześcijanina prawd wiary, dlatego w liturgii Kościoła określa się je zawsze jako Święte Triduum Paschalne.
W czasie tych świętych dni chodzi przede wszystkim o przeżycie w praktyce i doświadczenie w sobie samym rzeczywistości najważniejszej dla każdego chrześcijanina: nie tylko o zewnętrzne wyrażenie wiary, ale o osobiste i czynne doświadczenie jej centralnego punktu, czyli Misterium Paschalnego, które łączy w jedną całość historyczne i zbawcze wydarzenia: Mękę, Śmierć i Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. Słowo misterium pochodzi z języka greckiego i oznacza tajemnicę, ale taką tajemnicę, którą można odkrywać tylko wtedy, gdy człowiek zaangażuje się czynnie w jej przeżywanie, duchowo wchodząc w jej wnętrze. Człowiek, który stojąc z boku obserwuje jedynie zewnętrzne kościelne obrzędy, nie jest w stanie ich pojąć. Stąd liturgia chrześcijańska nie może być do końca zrozumiana przez człowieka niebędącego chrześcijaninem, ponieważ jest ona ściśle złączona z prawdami chrześcijańskiej wiary. Liturgia Kościoła ukazuje nam je w sposób bardzo uroczysty, tak, aby poprzez sposób sprawowania obrzędów kościelnych, symbolikę, bogactwo znaków, ich estetykę, podniosłość i teatralność gestów, pomóc nam bardziej świadomie dotknąć prawd chrześcijańskiej wiary i spotkać Jezusa Chrystusa w Jego sakramentalnym działaniu, jednocześnie starając się uświadamiać uczestnikom, w co tak naprawdę jako chrześcijanie wierzymy.
o. Paweł Solecki
