„Zapatrzony w gwiazdy” – to tytuł książki o odznaczonym medalem „Za szczególne zasługi dla Miasta Nowego Targu” zmarłym franciszkaninie, o. Dionizym Śmiałkowskim OFMConv (1930-2006). Jej promocja odbędzie się w niedzielę, 21 maja po każdej Mszy świętej w jego rodzinnej parafii (Nowy Targ-Niwa, ul. Św. Brata Alberta 31), gdzie do dziś żyją jego siostry.
Tego dnia podczas Mszy świętych w kościele pw. św. Brata Alberta (7:30, 9:00, 11:00, 17:00) okolicznościowe kazania wygłosi autor książki, współbrat zmarłego – o. prof. dr hab. Zdzisław Gogola z Krakowa.
O. Dionizy Edward Józef Śmiałkowski urodził się 2 lutego 1930 r. w Niwie k. Nowego Targu. Po ukończeniu Szkoły Podstawowej w Niwie i Nowym Targu uczęszczał do Liceum Humanistycznego w Nowym Targu, gdzie w roku 1949 zdał maturę. W roku akademickim 1949/1950 studiował astronomię na wydziale matematyczno-przyrodniczym Uniwersytetu Jagiellońskiego. 9 września 1950 r. wstąpił do zakonu franciszkanów.
W opinii magistra na zakończenie nowicjatu czytamy: „W pracy i pobożności bardzo gorliwy i wytrwały. Wszyscy go kochają. Odznacza się gorącym nabożeństwem do Najświętszej Maryi Panny, kocha modlitwę i cnoty, szczególnie franciszkańskie: prostotę, pokorę i ubóstwo”. Kończąc nowicjat w Krakowie 12 września 1951 r. złożył pierwsze śluby zakonne.
Z lat seminaryjnych (1954 r.) zachowała się krótka opinia o br. Dionizym Śmiałkowskim przed złożeniem profesji solemnej: „Wątło wygląda, lecz zdrowy i zahartowany. Zdolny, pracowity, szerokie zainteresowania, szczególnie astronomią i muzyką. Spokojny, cichy, pokorny, niezmiernie solidny i dokładny w każdej sprawie. Lubiany i poważany, posłuszny, uległy, zrównoważony. W powołaniu utwierdzony. Pobożny i dokładny w ćwiczeniach. Bardzo dobry jako człowiek i dobrze zapowiadający się jako zakonnik i kapłan. Zasługuje na pozostanie w zakonie”.
Z zakonem św. Franciszka związał się na całe życie składając profesję solemną 10 października 1954 r. w Krakowie. Święcenia kapłańskie przyjął 30 października 1956 r. w Krakowie.
Po ukończeniu filozoficzno-teologicznych studiów w Krakowie (1951-1957) został skierowany jako neoprezbiter na swoją pierwszą parafię w Lubomierzu k. Mszany Dolnej. Tam pracował przez sześć lat (1957–1963) jako wikariusz parafii i katecheta. W roku 1963 podjął obowiązki katechety w parafii w Pewli Małej. W 1965 r., decyzją przełożonych o. Dionizy został skierowany do Krakowa, gdzie podjął obowiązki dyrektora biblioteki klasztornej i seminaryjnej. Należy podkreślić, że był również bardzo mocno zaangażowany w duszpasterstwie przy bazylice św. Franciszka, a zwłaszcza w posłudze sakramentu pojednania i duszpasterstwie chorych. Z funkcją dyrektora biblioteki w krakowskim klasztorze nie rozstawał się aż do roku 1998. W roku 2000 r. prowincjał skierował o. Dionizego do Głogówka na Opolszczyźnie, gdzie podjął posługę ojca duchowego w prenowicjacie (pierwszy rok formacji dla kandydatów do zakonu).
O. Dionizy pasjonował się astronomią i należał do Towarzystwa Miłośników Astronomii. Był również znany w promowaniu kultury góralskiej, a także z umiłowania stron rodzinnych i tatrzańskich turni. 11 listopada 2005 r. władze lokalne Miasta Nowy Targ doceniły to zaangażowanie i uhonorowały o. Dionizego medalem za szczególne zasługi dla rodzinnego miasta.
Zmarł nagle 24 sierpnia 2006 r. podczas swojego wakacyjnego pobytu w rodzinnej miejscowości Nowy Targ–Niwa. Msza święta pożegnalna w rodzinnej parafii odbyła się w niedzielę 27 sierpnia, a Msza święta pogrzebowa – w Głogówku w kościele franciszkanów w poniedziałek 28 sierpnia 2006 r.
