Wigilia Paschalna rozpoczyna okres Wielkanocy, który trwa przez pięćdziesiąt dni – aż do uroczystości Zesłania Ducha Świętego. Obrzęd tego świętego czuwania składa się z czterech części: liturgii światła, liturgii słowa, liturgii chrzcielnej i liturgii eucharystycznej.
Kulminację Świętego Triduum Paschalnego stanowi Wigilia Paschalna.
Nieporozumieniem jest zaliczanie jej do Wielkiej Soboty, chociaż według świeckiego kalendarza jej początek jeszcze do soboty należy. Kościół usilnie zaleca, aby, o ile nie ma poważnych przeszkód, rozpoczynać jej obchód po zapadnięciu zmroku, by uwydatnić symbolikę światła i świecy paschalnej. Wigilia Paschalna rozpoczyna okres Wielkanocy, który trwa przez pięćdziesiąt dni – aż do uroczystości Zesłania Ducha Świętego. Obrzęd tego świętego czuwania składa się z czterech części: liturgii światła, liturgii słowa, liturgii chrzcielnej i liturgii eucharystycznej. Podczas pierwszej części następuje poświęcenie ognia i zapalenie świecy paschalnej symbolizującej Chrystusa Zmartwychwstałego. Podczas procesji z paschałem do kościoła wierni zapalają od niego świece, które przypominają nam o obowiązku podążania za Chrystusem, który jest dla nas światłem. Liturgię światła wieńczy uroczyste Orędzie Wielkanocne (Exultet) – hymn ku czci Zmartwychwstałego Chrystusa Odkupiciela. Rozbudowana liturgia słowa, jeżeli jest odprawiana w pełnej formie, składa się z siedmiu czytań ze Starego Testamentu oraz z fragmentu Listu św. Pawła Apostoła do Rzymian i fragmentu Ewangelii. Starotestamentalne czytania opowiadają o działaniu i wielkich dziełach Boga w historii, a po ostatnim czytaniu uroczystym śpiewem hymnu Chwała na wysokości Bogu, któremu towarzyszy bicie dzwonów i po modlitwie następuje czytanie z Listu do Rzymian i uroczysta potrójna intonacja wielkanocnej aklamacji: Alleluja, po czym następuje fragment Ewangelii o Zmartwychwstaniu Pańskim. Po homilii rozpoczyna się liturgia chrzcielna, podczas której, po poświęceniu wody chrzcielnej następuje odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych oraz pokropienie wiernych obecnych w świątyni, a jeżeli są kandydaci do chrztu – także jest udzielony ten sakrament. Po zakończeniu liturgii chrzcielnej rozpoczyna się liturgia eucharystyczna. Całość Wigilii Paschalnej ma szczególną wymowę teologiczną, przypomina nam bowiem, że Chrystus jest światłem, które pozwala nam odczytać i zrozumieć słowo Boże. Przyjęcie Bożego słowa kieruje nas do zdroju chrztu świętego, który jest bramą sakramentów i prowadzi człowieka do Jezusa, który w Eucharystii daje się nam jako pokarm oraz otwiera bramę życia wiecznego. Obrazem tej naszej wędrówki do Domu Ojca jest procesja rezurekcyjna, która odbywa się albo jako zwieńczenie Wigilii Paschalnej albo przed rozpoczęciem porannej Mszy świętej w Niedzielę Wielkanocną. Jest ona publicznym wyznaniem wiary w Chrystusa Zmartwychwstałego, stanowi wyraz chrześcijańskiej radości i nadziei życia wiecznego i przenosi nasze wielkanocne świętowanie ze świątyni w codzienne życie.
o. Paweł Solecki
