Wyszukiwarka
Wyniki wyszukiwania:
duchowość | Wielki Czwartek | przewodnik po Triduum Paschalnym

Wielki Czwartek | przewodnik po Triduum Paschalnym

Początek Świętego Triduum Paschalnego przypada na wieczorne godziny czwartku poprzedzającego Wielkanoc. W chwili rozpoczęcia celebracji Mszy Wieczerzy Pańskiej kończy się Wielki Post.

Wcześniej, w godzinach przedpołudniowych, w katedrach biskupi wraz z kapłanami celebrują uroczystą Mszę świętą, w czasie której biskup konsekruje Krzyżmo święte, czyli specjalny olej używany podczas sprawowania sakramentów chrztu, bierzmowania i kapłaństwa oraz do konsekracji kościołów i ołtarzy, a także błogosławi olej katechumenów (używany podczas przygotowania katechumenów do chrztu) i olej chorych (używany do sprawowania sakramentu chorych). W czasie tej Mszy świętej wszyscy kapłani na ręce biskupa odnawiają swoje przyrzeczenia kapłańskie oraz przyrzeczenie wierności i posłuszeństwa swojemu biskupowi.

 

We wszystkich pozostałych kościołach w tym dniu jest sprawowana tylko jedna Msza święta na pamiątkę Ostatniej Wieczerzy. Pan Jezus zaprosił na nią swoich uczniów, aby zgodnie z tradycją Narodu Wybranego wspólnie przeżyli Ucztę Paschalną. Uczniowie jednak nie spodziewali się, że ta ostatnia wieczerza Starego Testamentu stanie się jednocześnie pierwszą Wieczerzą Nowego Testamentu. Podczas tej Wieczerzy bowiem Pan Jezus ustanowił Najświętszy Sakrament – Eucharystię, a Apostołów uczynił pierwszymi kapłanami z poleceniem: to czyńcie na Moją Pamiątkę. Jest więc dla chrześcijan Wielki Czwartek dniem szczególnym, ponieważ od tej pory w Znaku Chleba jest z nimi nieustannie obecny Jezus Chrystus. Jest to też dzień szczególny dla wszystkich kapłanów, bowiem w tym dniu bierze początek ich kapłaństwo, którego godność wyraża się przede wszystkim w uniżeniu wobec Jedynego i Najwyższego Kapłana Jezusa Chrystusa, któremu winni służyć, poświęcając swe życie głoszeniu słowa Bożego, sprawowaniu Eucharystii i innych sakramentów oraz umacnianiu braci i sióstr w wierze. Po uroczystym odśpiewaniu hymnu Chwała na wysokości Bogu, któremu towarzyszy bicie dzwonów, organy i dzwony milkną aż do Wigilii Paschalnej. Podczas Mszy Wieczerzy Pańskiej w katedrach, a coraz częściej także w innych kościołach, po homilii ma miejsce obrzęd umycia nóg wybranym wiernym, na pamiątkę gestu, który w Wieczerniku uczynił Pan Jezus wobec swoich uczniów, gdy przekazał im nowe Przykazanie Miłości dając polecenie, aby się wzajemnie miłowali, tak Jak On ich umiłował (por. J 13, 34). To najważniejsze przykazanie jest od tej chwili posłannictwem i zadaniem wszystkich sług Chrystusa.

 

Na końcu Mszy Wieczerzy Pańskiej nie ma błogosławieństwa ani rozesłania wiernych, ponieważ całe Triduum jest jedną całością, a wszystkie nabożeństwa tego świętego czasu są kontynuacją jednej celebracji, która zakończy się Mszą Zmartwychwstania Pańskiego w Noc Paschalną. Sprawowanie Eucharystii kończy się przeniesieniem Najświętszego Sakramentu do specjalnie przygotowanego miejsca adoracji, zwyczajowo nazywanego Ciemnicą dla upamiętnienia uwięzienia Pana Jezusa w noc przed męką. W procesji kapłan przenosi okrytą welonem puszkę z konsekrowaną podczas Mszy Wieczerzy Pańskiej Eucharystią, z której będzie udzielana Komunia święta w Wielki Piątek. Do północy adoracja może mieć uroczysty charakter, ponieważ w dniu dzisiejszym Kościół pragnie wyrazić dziękczynienie i radość z obecności Pana, który dał się nam i na zawsze pozostaje z nami w sakramencie Eucharystii.

 

o. Paweł Solecki

podziel się:
Redakcja