Ewangelia Niedzieli Palmowej (Mt 27,11-54), zwanej też Niedzielą Męki Pańskiej, przywołuje obraz cierpień Jezusa i Jego śmierć. Biblista, o. Piotr Gryziec zaprasza, by spojrzeć na słowo Boże o Męce Pańskiej przez pryzmat słów proroka Izajasza.
Jedną z zasad hermeneutycznych interpretacji Biblii jest odczytywanie tekstów Starego Testamentu w świetle Nowego, który dawnym tekstom nadaje nową perspektywę. Ale z drugiej strony Stary Testament pomaga nam pełniej zrozumieć wiele wydarzeń, które opisuje Nowy. Prorok Izajasz jest znany przede wszystkim jako ten, który zapowiadał przyjście oczekiwanego Mesjasza. Nie tylko Jego przyjście, ale także Jego cierpienia. Dramat tajemniczej postaci Sługi Pańskiego, który „siebie na śmierć ofiarował” (Iz 53,12c), jaki występuje w rozdziałach 42, 49, 50 i 53 Księgi Izajasza, w sposób ewidentny przypomina doświadczenia Jezusa Chrystusa, zwłaszcza z ostatnich godzin poprzedzających Jego śmierć na krzyżu. Na niedzielę Męki Pańskiej proponuję spojrzenie na Ewangelię tego dnia w świetle proroctw Izajasza, zapowiadających cierpienia i zniewagi, których doświadczył Sługa Pański. Może to porównanie pozwoli nam jeszcze głębiej popatrzeć na cierpienia i śmierć naszego Pana Jezusa Chrystusa.
Ewangelista: „Gdy Go oskarżali kapłani i starsi, nic nie odpowiadał” (Mt 27,12). Izajasz: „Dręczono go, lecz sam pozwolił się gnębić, nawet nie otworzył ust swoich […]. Jak owca niema wobec strzygących ją, tak on nie otworzył ust swoich” (Iz 53,7).
Ewangelista: „Nie miej nic do czynienia z tym Sprawiedliwym…” (Mt 27,19c). „Nie jestem winien krwi tego Sprawiedliwego…” (Mt 27,24b). Izajasz: „Sprawiedliwy mój Sługa usprawiedliwi wielu, ich nieprawości on sam dźwigać będzie” (Iz 53,11bc).
Ewangelista: „Wówczas uwolnił im Barabasza, a Jezusa kazał ubiczować” (Mt 27,26). Izajasz: „Spadła nań chłosta zbawienna dla nas, a w jego ranach jest nasze zdrowie” (Iz 53,5cd); „Podałem grzbiet mój bijącym, a policzki moje rwącym mi brodę” (Iz 50, 6ab); „Tak nieludzko został oszpecony jego wygląd” (Iz 52,14b).
Ewangelista: „…pluli na Niego, brali trzcinę i bili Go po głowie” (Mt 27,30). „Ci, którzy przechodzili obok, przeklinali Go i potrząsali głowami” (Mt 27,39). Izajasz: „Nie zasłoniłem mojej twarzy przed zniewagami i opluciem” (Iz 50,6b).
Ewangelista: „Ukrzyżowano z Nim dwóch złoczyńców, jednego po prawej, drugiego po lewej stronie” (Mt 27,38). Izajasz: „Policzony został pomiędzy przestępców” (Iz 53,12d).
Nie tylko cierpienia i udręki Jezusa przypominają to, czego doświadczył Izajaszowy Sługa Pański, ale w prorockich tekstach Izajasza wyraźnie zaznaczony jest także cel jego męki i śmierci. Widać to wyraźnie w takich stwierdzeniach, jak: „on był przebity za nasze grzechy, zdruzgotany za nasze winy”, „spadła nań chłosta zbawienna dla nas” (Iz 53,5); „za grzechy mego ludu został zbity na śmierć” (Iz 53,8d); „wyda swe życie na ofiarę za grzechy” (Iz 53,10b); „usprawiedliwi wielu, ich nieprawości on sam dźwigać będzie” (Iz 53,11bc); „on poniósł grzechy wielu i oręduje za przestępcami” (Iz 53,12e).
