Przyjaciele, uczniowie, współbracia i ci wszyscy, którzy wiele zawdzięczają śp. o. Piotrowi Kyciowi, w 5. rocznicę jego śmierci spotkali się w murach Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, aby modlić się za franciszkanina, wspominać go i dawać o nim świadectwo. Seminarium zatytułowane „Ojciec Piotr – mistrz, naukowiec, wychowawca” zostało zorganizowane oddolnie, z potrzeby serca wielu osób w sobotę 8 października 2022 r.
Dr hab. Zbigniew Wróblewski, prof. KUL, otwierając spotkanie, odczytał życiorys o. Piotra, który sam napisał i opublikował w „Encyklopedii 100-lecia KUL”. Najważniejsze fakty z życia franciszkańskiego naukowca przytoczył również w okolicznościowym kazaniu ks. dr hab. Dariusz Dąbek, Prodziekan Wydziału Filozofii KUL.
Dr Zbigniew Jóźwik z UMCS-u w pierwszych słowach swojego wystąpienia podkreślił, że jego wspomnienia o zakonniku są tylko dobre, bo „o. Piotr był człowiekiem dobra i szlachetności, a dobro to rozsiewał wokół przez całe swoje życie”.
Prowincjał franciszkanów z Krakowa, o. Marian Gołąb mówił o jego zasługach dla zakonu i prowincji, m.in. o stworzonym przez niego od podstaw sekretariacie misyjnym.
O. Józef Cydejko z kolei przypomniał pamiętne spływy kajakowe i kulisy ich początków.
Dr Zbigniew Jóźwik na ten dzień przygotował specjalną grafikę w technice linorytniczej, upamiętniającą śp. o. Piotra Kycia. Jej kopie otrzymali wszyscy uczestnicy spotkania.
Organizatorzy seminarium w sali uniwersyteckiej, w której o. Piotr prowadził zajęcia, uroczyście powiesili oprawione w ramki zdjęcie jego przedstawiające.
O. Piotr urodził się 2 kwietnia 1931 r. w Porąbce w powiecie olkuskim. Po ukończeniu szkoły podstawowej i szkoły średniej w wieku 17 lat wstąpił do Zakonu Franciszkanów. Po odbyciu nowicjatu rozpoczął studia seminaryjne – filozofię w Gnieźnie w latach 1950 – 1952 i teologię w Krakowie w latach 1952 – 1956. Święcenia kapłańskie przyjął 25 czerwca 1955 r.
W latach 1956–1961 r. studiował biologię na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim i Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej oraz filozofię ścisłą na KUL-u. Bezpośrednio po studiach specjalistycznych został skierowany do klasztoru w Legnicy, gdzie wykładał biologię i chemię w Niższym Seminarium Duchownym do 1972 r., jednocześnie był duszpasterzem akademickim w Legnicy. W tym samym czasie podjął studia doktoranckie z zakresu biologii na Uniwersytecie Wrocławskim, które ukończył 6 czerwca 1968 r. obroną doktoratu.
W latach 1969–1971 zostały mu zlecone zajęcia z biologii ogólnej oraz ćwiczenia w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. Potem przez ponad 20 lat wykładał genetykę i fizjologię roślin na KUL-u i UMCS-ie w Lublinie, będąc asystentem, adiunktem i kierownikiem Zakładu Biologii Ogólnej KUL (1976-1977). Był także wykładowcą filozofii chrześcijańskiej na KUL-u i filozofii przyrody w WSD Franciszkanów w Krakowie.
O. Piotr był również asystentem prowincjalnym w latach 1977-1980 oraz 1996–2000. W 1989 r. kapituła prowincjalna wybrała go na prefekta studiów. W 1992 r. został wybrany na Przewodniczącego Komisji Prowincjalnej ds. Formacji i Nauki. Na początku lat 90. przewodniczył międzyprowincjalnej Komisji ds. Formacji, pracując nad Dyrektorium Formacji dla Prowincji Polskich. Od 1996 do 1998 był Rektorem WSD Franciszkanów w Krakowie. Był członkiem Komisji ds. Wychowania i Nauki oraz członkiem Komisji Prowincjalnej ds. Apostolstwa. W 1996 r. został nominowany przez Prowincjała Asystentem ds. Misji. Od 1998 r. przebywał w Krakowie w klasztorze św. Antoniego, pełniąc przez 10 lat obowiązek sekretarza ds. animacji misyjnej. W 1999 r. wprowadził niedziele misyjne w parafiach jako stały element animacji misyjnej. Zapoczątkował spotkania opłatkowe dla krewnych franciszkańskich misjonarzy. Redagował i wydawał przez wiele lat biuletyn informacyjny pt. „Nasze misje franciszkańskie”. Często powtarzał za Janem Pawłem II, że „wszyscy ochrzczeni są misjonarzami” i że „każdy powinien być misjonarzem w swoim najbliższym środowisku i otoczeniu”. W ramach animacji misyjnej był odpowiedzialny za adopcję serca dzieci z krajów misyjnych. Towarzyszył siostrom zakonnym, które tworzyły nowe wspólnoty. Od 2001 został spowiednikiem sióstr klarysek w Nowym Sączu.
Oprócz pracy dydaktycznej i naukowej o. Piotr działał w Ruchu Ekologicznym św. Franciszka z Asyżu. Rozwinął ponadto wakacyjne duszpasterstwo w ramach spływów kajakowych. Pierwsze z nich organizował dla uczniów Niższego Seminarium Duchownego, gdzie był rektorem i dla studentów z Legnicy, Wrocławia i Lublina. „Na pierwszym spływie nabrałem przekonania, że jest najlepszą formą odpoczynku, bycia z przyrodą w ustawicznie zmieniającej się jej formie, integracji międzyludzkiej, wymiany myśli i formacji duchowej” – wyznał swego czasu.
4 października 2017 r., w uroczystość św. Franciszka z Asyżu, w otoczeniu modlących się braci o. Piotr Stanisław Kyć odszedł z tego świata.
